Φιλανδία: Πίσω στις παλιές συνήθειες, σχολεία πλέον με χαρτί και μολύβι ξανά

Σχολείο στο Ριχιμάκι, μια πόλη περίπου 30.000 κατοίκων και 70 χλμ. βόρεια της πρωτεύουσας Ελσίνκι, έλαβε το 2018 την απόφαση να εξαφανίσει τις οθόνες από τις τάξεις και να εγκαθιδρύσει και πάλι τα βιβλία, παρά την πολύχρονη υποστήριξη και προώθηση της τεχνολογική ανάπτυξης εκ μέρους της χώρας.

Όπως όλοι ξέρουμε, η Φιλανδία είναι παγκοσμίως γνωστή για τα άριστα αποτελέσματα του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματός της τα τελευταία χρόνια και για τη δοκιμή διάφορων μεθόδων διδασκαλίας.

Τι άλλαξε;

Όλα ξεκίνησαν από τις ανησυχίες εκπαιδευτικών αλλά και γονέων, οι οποίες όλο και μεγάλωναν σχετικά με την έκθεση των παιδιών στις οθόνες και τις πιθανές συνέπειες.

Έτσι, το Ριχιμάκι κατέληξε να επιστρέφει πίσω στο κλασσικό χαρτί και στυλό, παραγκωνίζοντας και καταργώντας τις σύγχρονες τεχνικές εκμάθησης.

«Οι νέοι χρησιμοποιούν τόσο πολύ τηλέφωνα και ψηφιακές συσκευές αυτές τις μέρες που δεν θέλουμε το σχολείο να είναι ένα από τα μέρη όπου τα παιδιά κοιτάζουν μόνο οθόνες», είπε η Μάϊα Καουνόνεν, καθηγήτρια αγγλικών στο γυμνάσιο Πογιολανρίνε.

Οι οθόνες ,επίσης, φαίνονται να αποτρέπουν τη συγκέντρωση, καθώς δημιουργούν διαρκείς αντιπερισπασμούς και καθιστούν τους μαθητές νευρικούς.

«Οι περισσότεροι μαθητές έκαναν τις ασκήσεις όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, ώστε να μπορούν στη συνέχεια να παίζουν παιχνίδια και να συνομιλούν στα social media», ανέφερε στο Reuters η Καουνόνεν ενώ βρισκόταν σε διάλειμμα.

«Και σε ελάχιστο χρόνο άλλαζαν καρτέλες (tabs) στο browser. Έτσι, όταν ο δάσκαλος ερχόταν δίπλα τους, έλεγαν: “Ναι, έκανα αυτήν την άσκηση”».

Όλα αυτά τα περιστατικά ώθησαν την φιλανδική κυβέρνηση στο να σχεδιάσει νέα νομοθεσία όσον αφορά την απαγόρευση προσωπικών ηλεκτρονικών συσκευών, όπως τα κινητά τηλέφωνα, μέσα στις αίθουσες, προκειμένου να μειωθεί ο χρόνος έκθεσης των παιδιών στην οθόνη.

Η κλινική νευροψυχολόγος Μίνα Πελτοπούρο, σε συνεργασία με τις αρχές της πόλης και σε προσπάθεια αλλαγής, τονίζει πως θα πρέπει να ελαχιστοποιηθεί όσο το δυνατόν γίνεται ο συνολικός χρόνος έκθεσης σε οθόνη, καθώς η υπερβολική ψηφιακή χρήση μπορεί να απειλήσει όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά τους εφήβους.

Έρευνες φανερώνουν ότι οι Φιλανδοί έφηβοι ήδη αφιερώνουν έως και 6 ώρες καθημερινά μπροστά από μία οθόνη.